Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Duo Reges: constructio interrete. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et
gloria delectatus.

Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium
fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis.

Quid enim possumus hoc agere divinius? Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Quare conare, quaeso. Recte, inquit, intellegis. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
Curium putes loqui, interdum ita laudat, ut quid praeterea sit bonum neget se posse ne suspicari quidem.
A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.
Primum divisit ineleganter;

Pollicetur certe.: Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim.
Qui convenit?: Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
Eam stabilem appellas.: Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.
Bork: Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.

Itaque ab iis constitutio illa prima naturae, a qua tu, quoque ordiebare, his prope verbis exponitur: Omnis natura vult esse conservatrix sui, ut et salva sit et in genere conservetur suo.

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Quis istud, quaeso, nesciebat? Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Bork

Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.
Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.
Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don.
Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?